Ἡ Σαρακοστὴ τῶν Χριστουγέννων, ποὺ ξεκινᾷ στὶς 15 Νοεμβρίου καὶ ὁλοκληρώνεται στὶς 25 Δεκεμβρίου, εἶναι γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς μιὰ περίοδος προετοιμασίας γιὰ τὴ γιορτὴ τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία, μὲ σοφία καὶ εὐλάβεια, μᾶς προσκαλεῖ νὰ ὑποδεχτοῦμε τὸ Χριστὸ στὴ ζωή μας, ἀκολουθῶντας μιὰ πορεία πνευματικῆς ἀναγέννησης καὶ ἐσωτερικῆς ἀνασκόπησης, ποὺ συμβολίζει τὴ δική Του ταπεινὴ ἔλευση στὸν κόσμο.
Ἡ Σαρακοστὴ τῶν Χριστουγέννων εἶναι μιὰ «χαρμόσυνη Σαρακοστή». Δὲν εἶναι περίοδος πένθους ἢ θρήνου, ἀλλὰ προσμονῆς καὶ χαρᾶς, γιατὶ τὸ γεγονὸς ποὺ πλησιάζει φέρνει χαρὰ καὶ φῶς σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Ὅπως ἀναφέρει τὸ Εὐαγγέλιο, «ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα» οἱ ποιμένες καὶ οἱ μάγοι ὅταν ἔμαθαν γιὰ τὴ Γέννηση (Ματθαίου 2:10). Στὴ διάρκεια αὐτῶν τῶν 40 ἡμερῶν, καλούμαστε νὰ κάνουμε μιὰ νηστεία ποὺ δὲν ἀφορᾷ μόνο τὴ διατροφή μας, ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχή μας, προκειμένου νὰ ζήσουμε βαθύτερα τὸ πνεῦμα τῆς Γέννησης.
Ἡ νηστεία αὐτὴ εἶναι ἕνας τρόπος γιὰ νὰ ἐξαγνίσουμε τόσο τὸ σῶμα ὅσο καὶ τὸ πνεῦμα μας. Ὅπως δίδαξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἡ νηστεία δὲν εἶναι μόνο στέρηση τροφῶν, ἀλλὰ καὶ ἄσκηση ὑπομονῆς, ἐγκράτειας καὶ ἀγάπης πρὸς τοὺς ἄλλους. Μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἁπλότητα, τὸ σῶμα ὑποτάσσεται στὸ πνεῦμα καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ἀξία τῶν οὐράνιων ἀγαθῶν. Ἀπέχοντας ἀπὸ κτηνοτροφικὰ προϊόντα καὶ πολυτελῆ ἐδέσματα, οἱ πιστοὶ καλλιεργοῦν τὴν ταπεινότητα καὶ ἀναπτύσσουν μιὰ πιὸ καθαρή, εἰλικρινῆ σχέση μὲ τὸν Θεό, προσεγγίζοντας τὴν οὐσία τῆς Γέννησης ὡς πράξη προσφορᾶς καὶ ἀγάπης.
Ἡ Ἐκκλησία μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ Σαρακοστὴ εἶναι μιὰ προσπάθεια κάθαρσης. Ὁ Χριστὸς ὁ ἴδιος νήστεψε στὴν ἔρημο 40 ἡμέρες πρὶν ξεκινήσει τὴ σωτήρια πορεία Του στὴ γῆ (Ματθαίου 4:1-11), δίνοντάς μας παράδειγμα. Ἀκολουθῶντας αὐτὸ τὸ παράδειγμα, ἀνανεώνουμε τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή μας, ἕτοιμοι νὰ δεχθοῦμε τὴ φλόγα τῆς πίστης στὴν καρδιά μας, ὅπως οἱ ἄνθρωποι τότε ὑποδέχτηκαν τὸ Σωτήρα μέσα στὴ φάτνη.
Μέσα ἀπὸ τὴ νηστεία τῶν Χριστουγέννων, προετοιμαζόμαστε γιὰ τὴν ἀληθινὴ συνάντηση μὲ τὸ θεῖο Βρέφος. Ὅμως ἡ προετοιμασία αὐτὴ δὲν περιορίζεται μόνο στὴ σωματικὴ ἐγκράτεια. Εἶναι καὶ μιὰ ἀφορμὴ γιὰ ἐσωτερικὴ ἀναθεώρηση καὶ μετάνοια. Μετατρέπουμε τὴν καρδιά μας σὲ μιὰ ζεστὴ φάτνη ὅπου μπορεῖ νὰ γεννηθῇ ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου. Κάθε πράξη συγχώρεσης, ἀγάπης, προσευχῆς καὶ ταπεινότητας ἐνισχύει τὴν πνευματική μας ἀνάταση, προσφέροντάς μας μιὰ γνήσια χαρὰ ποὺ φτάνει στὸ ἀποκορύφωμά της τὴ νύχτα τῶν Χριστουγέννων.
Ἡ Σαρακοστὴ εἶναι μέσο καὶ ὄχι αὐτοσκοπός. Ἡ οὐσία της δὲν εἶναι μιὰ ἐξωτερικὴ ἐπίδειξη ἀρετῆς, ἀλλὰ μιὰ ἐσωτερικὴ ἀφύπνιση, ποὺ μᾶς καλεῖ νὰ ἀφεθοῦμε στὴ θεία χάρη.
Εὔχομαι σὲ ὅλους τοὺς πιστοὺς «Καλὴ καὶ εὐλογημένη Σαρακοστή!». Ἂς προσπαθήσουμε ὅλοι μας νὰ προετοιμάσουμε τὴ φάτνη τῆς ψυχῆς μας, ὥστε νὰ γεννηθῇ μέσα μας το Φῶς τῆς Ἐλπίδας καὶ τῆς Ἀγάπης.
Καλὴ Σαρακοστὴ καὶ καλὴ προετοιμασία γιὰ τὴν Ἅγια Νύχτα!