Αναρωτηθήκαμε πώς είναι να μην διαθέτεις όλες σου τις αισθήσεις;
Να απουσιάζει από εσένα κάποια κινητική ικανότητα;
Πώς είναι να έχεις πρόσβαση στο πεζοδρόμιο μόνο μέσω των ραμπών και
πως ο δρόμος είναι κλειστός πολλές φορές, ενώ άλλες δύσβατος και
χρονοβόρος.
Πώς είναι ο δρόμος των τυφλών, σκεπτόμενος πως ο μόνος βοηθός είναι
ένα μπαστούνι (αφού η όραση απουσιάζει).
Άτομα που έχουν κάποια κινητική, νοητική, ψυχική ή αισθητική
μειονεξία σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο χαρακτηρίζονται ως ΑμΕΑ.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι μας είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι.
Εμείς μπορούμε…
Η μικρή οικογένεια του 5 ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπάκας, αγρυπνεί
κι αφουγκράζεται τα προβλήματα των συνανθρώπων μας. Η
ευαισθητοποίησή μας σε κοινωνικά θέματα, παίρνει τώρα ”σάρκα και
οστά’’.
Βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση και κάνουμε γνωστό στην κοινωνία,
ότι οι ‘μάχες’ μας και οι ανησυχίες μας θα είναι καθημερινές, εντός κι
εκτός της σχολικής μονάδας, δίπλα και κοντά στον κάθε συνάνθρωπο.
Αυτή τη φορά, η προσπάθεια (θα) έχει αποδέκτη το Σύλλογο
παραπληγικών & κινητικά αναπήρων νομού Πέλλας.
Οι μαθητές, όλων των τάξεων του Σχολείου μας, συγκέντρωσαν μεγάλη
ποσότητα από πλαστικά καπάκια μπουκαλιών, τα οποία θα αποσταλούν
στο προαναφερόμενο Σωματείο, (επίσημα αναγνωρισμένο από το Κράτος
και εγγεγραμμένο στο εθνικό Μητρώο από το 1999), το οποίο με τη
σειρά του θα ενεργήσει είτε με την παροχή αναπηρικών αμαξιδίων σε
άτομα ανά την Επικράτεια που είναι ανασφάλιστα κι έχουν πρόσβαση
στις προνοιακές Αρχές είτε με τη διανομή άλλων ορθοπεδικών ειδών και
αναλώσιμων υλικών.
Την προσπάθεια αυτή και τη μεταφορά του συγκεντρωμένου υλικού, θα
στηρίξει ευγενικά και αφιλοκερδώς Μεταφορική εταιρία.
* Οφείλουμε όλοι σε σταθερή βάση να διασφαλίζουμε την αξιοπρέπεια
και την ευημερία όλων των συνανθρώπων μας με αναπηρίες.
Η Διεύθυνση,
το εκπαιδευτικό προσωπικό,
οι μαθητές και οι μαθήτριες
του 5 ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμπάκας.