Αν θελήσουμε να μιλήσουμε για τις δημοτικές εκλογές φίλε μου, τα κριτήρια επιλογής που κυριαρχούν στην εκλογή δημοτικών συμβούλων, είναι: η συνάφεια του καθένα μας με τον κομματικό προσανατολισμό τους, η συγγένεια και η φιλία μαζί τους, η αναγνωρισιμότητά τους είτε λόγω ονόματος, που κουβαλούν και παραπέμπει σε μικρό ή μεγάλο οικογενειακό «τζάκι», είτε λόγω της στήριξής τους από κομματικά γραφεία ή οργανωμένες κοινωνικές ομάδες.
Κριτήρια αποτελούν, επίσης, η εικόνα που εκπέμπει ένας υποψήφιος μέσω της διαφημιστικής καμπάνιας του με συνεντεύξεις, πολύχρωμα προεκλογικά και ραδιοτηλεοπτικά σποτς, φωτογραφίες και κολακευτικά δημοσιογραφικά σχόλια, τηλεφωνικά και ηλεκτρονικά μηνύματα, τραπεζώματα, κεράσματα, χάϊδεμα αυτιών, ανέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις και άλλα.
Όλα αυτά τα κριτήρια πετυχαίνουν, πολλές φορές, να κρύβουν τις αδυναμίες κάποιων υποψηφίων, να τους παρουσιάζουν διαφορετικούς απ’ αυτό, που πραγματικά είναι, και να επηρεάζουν τους ψηφοφόρους στην επιλογή τους υπέρ αυτών και σε βάρος άλλων, που ενδεχομένως, πράγματι αξίζουν αλλά δε μπορούν να το δείξουν.
Αντιθέτως οι ψηφοφόροι θα πρέπει να δώσουν βάρος στο κατά πόσον ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος επιθυμεί πραγματικά να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, κατά πόσο είναι πετυχημένος στο χώρο εργασίας του, της οικογενείας του και στην εν γένει ζωή του, στο αν έδειξε στο παρελθόν, πολύ πριν πλαισιώσει ένα ψηφοδέλτιο, ότι ενδιαφέρεται για τις κοινές υποθέσεις και διέθεσε χρόνο γι’ αυτές απ’ οποιοδήποτε άλλο μετερίζι, στο αν στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και όχι σε ξένες πλάτες, στο αν έχει άποψη και μπορεί να την εκφράζει και να την υποστηρίζει, και σε οτιδήποτε άλλο αποδεικνύει την αξιοσύνη των υποψηφίων.
