Οι ιθαγενείς κάτοικοι αυτή τη φορά είναι προβληματισμένοι.
Ο μάγος που μπορεί να επηρεάσει τους ιθαγενείς βάζει τα δυνατά του να πείσει ότι θα πρέπει να αλλάξουμε φίλαρχο.
Τα δώρα που μας φέρνουν όπως τα καθρεφτάκια που είναι θαμπά και σπασμένα και οι χάντρες που δεν έχουν κορδόνι, είναι τα καλύτερα και είναι για το καλό μας.
Σε καθημερνή βάση ο μεγάλος μάγος της φυλής θα πρέπει να μιλά και να προβλέπει καταστροφές, έτσι του έχουν πει. Ξέρει ότι, αν οι ιθαγενείς δεν φοβηθούν, τότε ο φύλαρχος που θα έβγαινε δεν θα ήταν της αρεσκείας του. Όμως αυτή τη φορά η πλειοψηφία των ιθαγενών παραμένουν στα καλύβια και τις σπηλιές και περιμένουν υπομονετικά.
Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν, λες οι καταστροφές να ξεκινήσουν την επόμενη μέρα, με πλημμύρες, ανεμοστρόβιλους και άλλα τέτοια, τα παλαιά ιερά πνεύματα δεν γουστάρουν τον νέο φύλαρχο.
Σύμφωνα με τα πνεύματα, που μόνο ο τρελός της φυλής ακούει, οι πλημμύρες από την βροχή θα πνίξουν τους ιθαγενείς, ενώ οι άνεμοι από τη θύελλα θα παρασύρουν τα σπίτια και τα καλύβια και θα ακολουθήσει παρατεταμένη περίοδος ξηρασίας.
Ο μεγάλος μάγος συμβουλεύει το νέο φίλαρχο ότι οι θυσίες θα εξευμενίσουν τα πνεύματα και όλα θα γίνουν καλύτερα.
Όμως αυτή τη φορά, εκτός από τους ιθαγενείς, θα θυσιαστούν και κάποιοι άλλοι, οι αποκαλούμενοι σοφοί γέροντες, που προέρχονται από μια άλλη βασανισμένη φυλή και ψάχνουν κάπου να μείνουν.
Ο τρελός της φυλής συνεχίζει να φωνάζει: Ας κρατήσουν τα δώρα τους για την ηθική τους! Ας κρατήσουν τις “χάντρες” τους για να τις αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά τους. Κι ας κρατήσουν τα “καθρεφτάκια” τους να αυτοθαυμάζονται για την προσφορά τους στον Τόπο μας.