Με την επιστολή αυτή, θα ήθελα να διηγηθώ μία μοναδική βιωματική εμπειρία με αφορμή τη διαμονή της αγαπητής Άννας, της ανιψιάς του αείμνηστου κ. DietrichHasse και πατέρα της αναρρίχησης για το δήμο Μετεώρων, στην ξενοδοχειακή μου μονάδα.
Όπως συνηθίζεται, όταν προκύπτει μία κράτηση, στο πλαίσιο της καλύτερης δυνατής ενημέρωσης του πελάτη, ρωτάς και ενημερώνεις για τα επισκέψιμα σημεία, τα ενδιαφέροντα, την ιστορία και την κουλτούρα του τόπου μας.
Συζητώντας για μονοπάτια και αναρρίχηση στους βράχους των Μετεώρων, μου αποκάλυψε ότι είναι ανιψιά του αείμνηστου κ. Hasse ο οποίος «άνοιξε το δρόμο» της αναρρίχησης στα Μετέωρα από το 1975 που τα επισκέφθηκε για πρώτη φορά.
Απέραντη η ευγνωμοσύνη για το θείο της αλλά και τιμή για όλους μας που η ανιψιά του ικανοποίησε την επιθυμία της να επισκεφθεί με την οικογένειά της τον τόπο που ο Dietrich κατάφερε να οργανώσει σε ένα πλήρες αναρριχητικό πεδίο.
Δίχως δεύτερη σκέψη, αφουγκράζοντας τη σπουδαιότητα της παρουσίας της στα Μετέωρα, ενημέρωσα το Δήμαρχο κ. Αλέκο ο οποίος συναισθάνθηκε το πόσο σημαντικό είναι να τιμούμε τέτοιες προσωπικότητες, με τις οποίες γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές και ακαριαία αποδέχθηκε την πρότασή μου να παραστεί στο γραφείο του.Έτσι, νωρίς το πρωί τη συνόδευσα, μαζί με την οικογένειά της στο γραφείο του Δημάρχου όπου για αρκετή ώρα και σε συγκινησιακό περιβάλλον μας διηγήθηκε κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες του θείου της.
Με αφορμή αυτή τη μοναδική εμπειρία της παρουσίας της ανιψιάς του στον τόπο μας και σχεδόν παράλληλα με το «ύστατο χαίρε» προς τον αείμνηστο κ. Hasse, μήπως αποτελεί μία πρόσθετη απόδοση τιμής αλλά και άλλη μία ενέργεια εξωστρέφειας για έναν τόσο τουριστικό και φιλόξενο δήμο όπως ο δήμος Μετεώρων, να προβεί στην κατασκευή ενός μουσείου αναρρίχησης το οποίο να ονομάσει «DietrichHasseMuseum»;
Με εκτίμηση,
Σπυρίδων Δημ. Νικολογιάννης