Η ομιλία του ΠτΔ στο 48ο «Φεστιβάλ βιβλίου 2019» είναι η ακόλουθη:
Ως προς την αξία του βιβλίου -η ανάδειξη της οποίας αποτέλεσε την αφετηρία οργάνωσης αυτού του Φεστιβάλ πριν 50, σχεδόν, χρόνια- αρκούμαι να υπενθυμίσω εκείνα, τα οποία είχα επισημάνει σε όλες τις προηγούμενες εκδηλώσεις αυτής της μορφής:
Είναι χρέος μου να συμβάλλω, με όλες μου τις δυνάμεις, στην αναζήτηση και συνειδητοποίηση της διαχρονικής και σταθερής αξίας του βιβλίου, ιδίως στην έντυπη μορφή του. Σπεύδω να διευκρινίσω -προκειμένου ν’ αποφευχθούν κάποιες παρεξηγήσεις, κυρίως εκ μέρους εκείνων που «θυσιάζουν» ανεξόδως στον βωμό ενός, δήθεν, «τεχνολογικού προοδευτισμού»- ότι αυτή η αναζήτηση και συνειδητοποίηση δεν σημαίνει, κατ’ ουδένα τρόπο, άρνηση ή, έστω, και αμφισβήτηση της σημασίας της εξέλιξης της Ηλεκτρονικής Τεχνολογίας στο πεδίο της πληροφόρησης και της Γνώσης, ιδίως δε ως προς την πτυχή της εκείνη, η οποία αφορά την ευεργετική για την δημιουργία του Ανθρώπου μετατροπή της πληροφορίας σε Γνώση. Απλώς, έχει ως στόχο ν’ αναδείξει γιατί και πώς το βιβλίο, στην έντυπη μορφή του, έχει και θα έχει πάντα την θέση του στην διαμόρφωση της Παιδείας -κατά κυριολεξία όμως- του Ανθρώπου. Με άλλες λέξεις, στην διαμόρφωση της Παιδείας που υπερβαίνει την άγονη πληροφόρηση και οδηγεί στην αξιοποίησή της για την παραγωγή Γνώσης και, εν τέλει, «Σοφίας», πρωτίστως με την έννοια της Επιστήμης.
Την κατά τ’ ανωτέρω μεγάλη αξία του εξηγεί και το ότι το βιβλίο συνιστά, αναμφισβήτητα, ένα «ακεσώδυνο» για την αντιμετώπιση εκείνης της υποδόριας πνευματικής παθολογίας, η οποία σχετίζεται με την καθήλωση του Ανθρώπου, κυρίως του νέου, στο τέλμα της άγονης, όπως προείπα, πληροφόρησης. Αυτή η χρησιμότητα του βιβλίου έχει την βαθύτερη ρίζα της στο ότι το βιβλίο, ιδίως στην έντυπη μορφή του, «σφυρηλατεί» μιαν αναντικατάστατη υλική σχέση με τον αναγνώστη. Στον οποίο επιτρέπει να δημιουργεί μια γνήσια σχέση με τον Συνάνθρωπο και με τον Κόσμο, αποτελώντας έτσι πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση κάθε πνευματικώς φθοροποιού εικονικής προσομοίωσης. Και τούτο διότι το βιβλίο, υπό τ’ ανωτέρω χαρακτηριστικά του, αποτρέπει, σε μεγάλο βαθμό, το «στέγνωμα» του νου, κατ’ εξοχήν μέσ’ από την «ζωογόνο δρόσο» της κριτικής σκέψης και φαντασίας.
Επιτρέψατέ μου στην συνέχεια ν’ αναφερθώ, φυσικά δι’ ολίγων, στο κεντρικό θέμα του 48ου Φεστιβάλ Βιβλίου, ήτοι, όπως προανέφερα, στην «Λογοτεχνία επί Σκηνής». Και οφείλω, εκ προοιμίου, να συγχαρώ εκείνους που σκέφθηκαν ένα τέτοιο αφιέρωμα, δοθέντος ότι αποτελεί, ίσως, και το πιο πρόσφορο παράδειγμα ανάδειξης της διαχρονικής σημασίας και αξίας του lato sensu βιβλίου, από την στιγμή της γέννησης της Λογοτεχνίας ως σήμερα.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
