Το ότι ο κύριος Μητσοτάκης τείνει να εξαντλήσει τον κυβερνητικό χρόνο, σίγουρα δεν οφείλεται στον σεβασμό στους θεσμούς και στις συνταγματικές επιταγές. Απλώς προσπαθεί να ολοκληρώσει την κεφαλαιοποίηση των όποιων θετικών πεπραγμένων του, και να τα εξαργυρώσει προεκλογικά.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΚΙΜΤΣΑΣ
Συγχρόνως, χρειάζεται χρόνο για να εξουδετερώσει τα κυβερνητικά ατοπήματα και λάθη, που δεν είναι αμελητέα και για τα οποία δέχεται σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση.
Αλήθεια, ποιά είναι τα προεκλογικά οπλικά συστήματα που διαθέτει ο πρωθυπουργός που τον κάνουν τόσο αισιόδοξο, ώστε να ζητά και κυβερνητική αυτοδυναμία;
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Κατ’ αρχάς είναι οι χαρακτηριζόμενες φιλολαϊκές ενέργειες. Εδώ μπορεί κανείς να αριθμήσει την ισχνή αύξηση του κατώτερου μισθού, τις διάφορες επιλεκτικές μορφές επιδοτήσεων , όπως της ηλεκτρικής ενέργειας, της αντικατάστασης των ενεργοβόρων ηλεκτρικών συσκευών, των καυσίμων θέρμανσης και κίνησης, οι θρυλούμενες αυξήσεις των μισθών των γιατρών του ΕΣΥ, όπως και τις επιδοτήσεις των στεγαστικών δανείων και θέσεων εργασίας. Και να μην παραλείψουμε τον εξόφθαλμο λαϊκισμό, το εφ΄ άπαξ προεκλογικό δώρο των 600 ευρώ στους ένστολους.
Στις ίδιες ενέργειες συμπεριλαμβάνονται και οι προσπάθειες συγκράτησης του πληθωρισμού, των τιμών των καυσίμων και της ενέργειας, όπως και το καλάθι του νοικοκυριού, μέσα σε ένα δυσμενές διεθνές πλαίσιο, είναι αλήθεια.
Στις γενικότερες οικονομικές πολιτικές που άλλες έχουν υλοποιηθεί και άλλες πρόκειται να υλοποιηθούν και διαμορφώνουν ένα αίσθημα κοινωνικής ευφορίας, και που η Ν.Δ. θέλει να κεφαλαιοποιήσει , συμπεριλαμβάνεται το εν γένει πρόγραμμα επενδύσεων όπως το Ελληνικό, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και η προσπάθεια εκσυγχρονισμού του σιδηρόδρομου. Και να προσθέσουμε εδώ την ‘’εντελώς τυχαία ‘’ σε προεκλογική περίοδο την έναρξη των ενεργειών για τον εντοπισμό και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και στο Ιόνιο, με αισιόδοξες έως ενθουσιώδεις προοπτικές.
Επίσης, προεκλογικό άρωμα αναδύεται και από την πίεση που ασκεί η κυβέρνηση στις κερδοφόρες τράπεζες για την αύξηση των επιτοκίων καταθέσεως και ελάττωση αυτών της χορήγησης, όπως και την προκήρυξη διαγωνισμού για την πρόσληψη 5000 ατόμων για τις ανάγκες του δημοσίου.
Αυτό και αν δεν είναι λαϊκισμός.
Η Ν.Δ. παρ’ όλη την πορεία της χώρας προς την ‘’Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση’’ δεν ξεχνά το παραδοσιακό ψηφοθηρικό ρουσφέτι των διορισμών. Με μόνη διαφορά ότι αντικατέστησε τον κομματάρχη, με το ΑΣΕΠ.
Στην ίδια προεκλογική ρουσφετολογική συμπεριφορά εντάσσεται και η κυβερνητική απόφαση για μία ακόμα τακτοποίηση των αυθαιρέτων , με όλες τις αντικοινωνικές συνέπειες που έχουν τέτοιες ενέργειες. Και εδώ που τα λέμε, καμία κυβέρνηση δεν απέφυγε τον πειρασμό της τακτοποίησης των αυθαιρέτων.
Θα πρέπει να καταθέσουμε πως στα θετικά αυτής της κυβέρνησης , συμπεριλαμβάνονται τα εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα του τουριστικού προϊόντος, η ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης με τα τόσα ανακουφιστικά αποτελέσματα και η σχετικά ικανοποιητική διαχείριση της επιδημίας.
Συνολικά, αυτή είναι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας με την οποία πιστεύει ότι στηρίζει τους πολλούς και συγχρόνως προσπαθεί να τους πείσει πως αξίζει τον κόπο να την ξαναψηφίσουν.
Αλλά, αν αυτή είναι η πολιτική της για τους πολλούς, υπάρχει η ανάλογη και για τους ‘’λίγους’’. Γιατί η Ν.Δ. όσο και αν το κρύβει, δεν ξεχνά τον ταξικό της ρόλο υπέρ αυτών των λίγων. Είναι, π.χ. ορατή η ανοχή που υπέδειξε στην ληστρική συμπεριφορά των εταιριών ηλεκτρικής ενέργειας, αερίου και καυσίμων.
Οι ίδιες εταιρίες προσβλέπουν, βυσσοδομώντας στα παρασκήνια, στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα των 47 δις με κύριο στόχο το φιλέτο της πράσινης ενέργειας. Και επειδή ο κύριος Μητσοτάκης είναι αυτός που θα κάνει την μοιρασιά, γίνεται κατανοητό γιατί αυτοί οι επιχειρηματικοί κύκλοι εκλογικά, θα επενδύσουν στον ‘’δικό τους’’ άνθρωπο. Όχι μόνο οικονομικά ,αλλά και με τα ΜΜΕ, που τα περισσότερα, είναι ιδιοκτησία τους.
Λέγεται , πως ο ανταγωνισμός των επιχειρηματιών μεταξύ τους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εμπλέκονται στο εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας, είναι άγριος, και προϋποθέτει και παρακολουθήσεις και υποκλοπές μέσω predator και άλλων ανάλογων συστημάτων που βρίσκονται ήδη και στα χέρια ιδιωτών και με τα οποία οι πάντες παρακολουθούν τους πάντες.
Βέβαια, υπάρχει και ένα κοινωνικό σύνολο, που μέσα σ’ αυτό ζουν ευάλωτοι άνθρωποι που οι αλλεπάλληλες κρίσεις και οι αναποτελεσματικοί κυβερνητικοί χειρισμοί, τους έφεραν στο όριο των αντοχών και λίγο πριν την οικογενειακή πτώχευση.
Το ότι αυτό το σύνολο δεν έχει διολισθήσει μαζικά προς την αντιπολίτευση ακόμα, μάλλον οφείλεται στην ανικανότητα της τελευταίας να το προσεταιριστεί η γιατί δεν την εμπιστεύεται λόγω παρελθόντος. Χωρίς να αποκλείεται η μετακίνηση του αριστερότερα στο εγγύς μέλλον, γεγονός που μπορεί να σταθεί κρίσιμο για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Το άλλο σκέλος στο οποίο στηρίζει την προεκλογική της πολιτική η Ν.Δ. , είναι ο κοινωνικός φόβος, που όντως κατάφερε να τον εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό.
Η δραστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και η ‘’στεγανοποίηση’’ της χώρας, το πετυχημένο εξοπλιστικό πρόγραμμα, η εξωστρέφεια της εξωτερικής πολιτικής με τις σαφείς επιτυχίες της, οι διαμόρφωση συμμαχιών με χώρες που προηγουμένως οι σχέσεις ήταν τυπικές και ανενεργές, όλα αυτά έκαναν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες σαφώς πιο ασφαλείς. Να συνυπολογίσουμε εδώ και την σχετική άνοδο του εθνικού φρονήματος.
Και η αντιπολίτευση ιδίως η αξιωματική ; Αυτή δεν φαίνεται ικανή για να κεφαλαιοποιήσει τις αρκετές κυβερνητικές ανεπάρκειες. Και κυρίως φαίνεται να ποντάρει σε κουτσά άλογα. Όπως η επιμονή στο θέμα των παρακολουθήσεων ,που ναι μεν είναι σοβαρό, πλην όμως η κοινωνία δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η σταθερή άρνηση της, σε όλα τα πεπραγμένα της κυβέρνησης , ακόμα και στα σοβαρά εθνικά θέματα, όπως οι εξοπλισμοί , η γενική και ακαθόριστη καταγγελία περί καταστρατήγησης θεσμών , συντάγματος και δημοκρατίας και η μονότονη καταγγελία και ενοχοποίηση του κυρίου Μητσοτάκη και της οικογένειάς του, για ότι κακό συμβαίνει στην χώρα, δεν φαίνεται να αποδίδουν.
Από την άλλη, η απουσία στιβαρών προτάσεων , η δικαστική ομηρία πρώην υπουργών της, η επίσης δικαστική αναβίωση της καταστροφής στο Μάτι,, δεν είναι στα θετικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όλα αυτά μαζί συμποσούμενα , δίνουν το δικαίωμα σε μάντεις και δημοσκόπους και οιωνοσκόπους ,να υποστηρίζουν το σταθερό προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά είπαμε. Εκλογικό σχέδιο επί χάρτου είναι. Μέχρι την μέρα των εκλογών , πολλά θαύματα μπορεί να γίνουν . Ποιος περίμενε π.χ. την εξέγερση των roma ύστερα από τον βαρύ τραυματισμό του δεκαεξάχρονου ομοεθνή τους από αστυνομικό, παραμονή της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου;
christos.gim@gmail.com