Η χώρα μας καίγεται από άκρη σε άκρη…τις τελευταίες 6 ημέρες δάση και προστατευόμενες εστίες πράσινου παραδίδονται ανυπεράσπιστες στις φλόγες.
Πόνος, οργή και θλίψη από ανθρώπους που χάνουν τους κόπους μιας ζωής όταν οι φλόγες μπαίνουν στους οικισμούς παλεύοντας μόνοι τους να υπερασπιστούνε τα δυστυχώς ακατόρθωτα.
Α και για το τέλος επειδή γνωρίζω την γνωστή καραμέλα όσων επιδιώκουν τις επενδύσεις άφησα το καλύτερο. Φυσικά και αγωνιζόμαστε για την αύξηση των ΑΠΕ. Φυσικά και αναλογιζόμαστε την απαίτηση για ηλεκτρική ενέργεια σε μια φάση πράσινης μετάβασης. Όμως για να έχουν κάποια αξία όλες αυτές οι οικονομικές θυσίες που κάθε νοικοκυριό κάνει σήμερα πρέπει να υπάρχει περιβάλλον.
Και κανένας δεν ενεργεί στο όνομα της προστασίας του επιδιώκοντας να το καταστρέψει. Χρέος μας να παραδώσουμε στις επόμενες γενεές όσα μας παρέδωσαν. Το φυσικό κάλος της περιοχής μας αλλά και οι μοναδικές απάτητες βουνοκορφές του Ασπροποτάμου και της Τριγίας θα παραμείνουν αθώα όμορφες να μας θυμίζουν στη σύγχρονη καταιγιστική εποχή πως κάπου χρειάζεται και ένα φρένο… Το οφείλουμε στα παιδιά μας. Αγώνας λοιπόν ο καθένας στο μετερίζι του και όλοι μαζί ενωμένοι θα αντισταθούμε στα σχέδια των «περιβαλλοντικά ευαίσθητων» κυρίων της αριστείας..!!!
Γιάννης Κων. Χαιδος
Φαρμακοποιός ΑΠΘ
MSc health care management
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας
